Bosanskohercegovački pješadijski puk br. 1 je osnovan 1894. godine u Sarajevu sa regrutnim centrom u Beču. Imala je četiri bataljona, od kojih su 1. 2. i 4. odlazili u Beč, dok je 3. bataljon ostajao u glavnom gradu svog okruga. Ovaj puk je tokom Prvog svjetskog rata dobio 20 zlatnih medalja za hrabrost. Usporedbom broja odlikovanja dodijeljenih bosanskohercegovačkim vojnicima i brojem odlikovanja ostalih jedinica Centralnih sila, mogu se izvuči određeni zaključci.
U sastavu austrougarske vojske, najveći broj ordenja primili su vojnici 22. pješadijskog puka, ukupno 10 333, a od njemačkih jedinica vojnici 4. pješadijskog puka – 8 051 medalju za hrabrost. Od bosanskohercegovačkih jedinica najveći broj odlikovanja primili su vojnici 1. bosanskohercegovačkog puka, ukupno 7 768. Broj dodijeljenih medalja za hrabrost bosanskohercegovačkim jedinicama najbolji je pokazatelj njihovih vojničkih osobina i ujedno odgovor zbog čega su smatrane elitnim jedinicama austrougarske vojske.
Kao i ostale bosanskohercegovačke pješadijske jedinice, tako je i 1. bosanskohercegovački puk, već u avgustu 1914. godine upućen na srpsko, a zatim na rumunsko i rusko ratište kao dio XV zbora.
Najteže bitke početkom 1915. godine vodile su se na Karpatima u prostoru ispod Krakova. Preokret na istočnom frontu nastupio je na Uskrs 1915. godine, kada su jedinice pod zapovjedništvom generala Svetozara Boroevića zaustavile prodor Rusa preko Mezolaborcza (danas Medzilaborce u Slovačkoj) i Cisne. Tokom maja uklonjena je neposredna opasnost od upada Rusa u Mađarsku, pa se dio snaga mogao osloboditi za rat protiv Italije, koja je objavila rat Austrougarskoj 23. maja 1915. godine.
Odmah nakon objavljivanja ratnog stanja Vrhovna komanda austrougarske vojske prebacila je XV i XVI zbor sa srpskog na novo, Jugozapadno (talijansko) ratište, gdje je formirana 5. armija pod zapovjedništvom generala Svetozara Boroevića. Na talijansko ratište prebačene su i bosanskohercegovačke jedinice, koje su se na rijeci Soči pojavile već krajem maja 1915. godine. 1. bosanskohercegovački puk je na tom dijelu ratišta ostao do kraja Prvog svjetskog rata i učestvovao je u svih dvanaest sočkih bitaka. Kroz njega je za cijeli period rata prošlo preko 100 000 boraca.
