Nakon što je dan ranije, 13. septembra 1995. godine, 5. korpus Armije Republike Bosne i Hercegovine otpočeo historijsku operaciju “Sana 95”, jedinice ARBiH su munjevitim tempom 14. septembra oslobodile mjesta: Dubovsko, Lipa, Vrtoče, Čukovi, Orašac, Kulen Vakuf, Veliki Stjenjani i Bjelaj, te značajan dio planinskog masiva Grmeč. U Ripačkom klancu odmor je trajao samo 2 sata. Napredak jedinica V korpusa podržavala je artiljerija Hrvatske vojske, što je dodatno pospiješilo brzo razbijanje redova srpske vojske. Oslobađanjem Dubovskog stvorene su povoljne taktičko – operativne okolnosti za brzim prodorom prema Bosnskom Petrovcu. Da bi se forsiranje ojačalo komanda korpusa naređuje kompletnoj 501. slavnoj brdskoj brigadi iz Bihaća, da se izvuče sa grmečkog pravca, te se uputi kao drugi ešalon 502. slavne brdske brigade iz Bihaća, na pravcu napada: Bosanski Petrovac – Ključ – Mrkonjić Grad. Kao ispomoć napadu na Bosanski Petrovac, general V korpusa Atif Dudaković naredio je da se za takav poduhvat pošalju i jedinice iz sastava 510, 517, 506, 505, 511. i 503. brigade. Ipak, prodor 501. i 502. brigade bio je toliko munjevit da komanda nije ni stupila na snagu (stupila je tek 15. septembra) pa su spomenete jedinice, oko ponoći 14./15. septembar, ušle u Bosanski Petrovac. Oslobađanjem Bosanskog Petrovca zarobljena je veća količina MTS, uključujući nekoliko PAT-ova i minobacača. Izvučena su tijela 18 poginulih srpskih vojnika, iako su gubici agresora daleko veći. Ipak, ono što je specifično za drugi dan munjevitog prodora je potpuno razbijanje 2. Krajiškog korpusa Vojske Republike Srpske, kao i svih snaga koje su zatečene prema njemu.
