Jedno od prvih pisama koje se pojavljuje u Evropi i današnjoj Bosni i Hercegovini su Rune. Zahvaljujući tom pismu danas smo u stanju da prevedemo stare njemačke natpise o historiji Bosne i Bošnjaka. Prema određenim spoznajama “Althochdeutsch”, što u prijevodu znači Starovisokonjemački jezik, koji se smatra najstarijom zabilježenoj fazi njemačkog jezika (750. – 1150. godina), svoje mjesto je imao i na prostoru Bosne i Hercegovine. Prema tom tumačenju stari bosanski jezik ima svoje korijene u staro – iranskom arijevskom jeziku koji je onda prešao u “Althochdeutsch”. Jedan od primjera toga je grad Foča, koja je dobila naziv od imena Hotscha, a među stanovnicima Bosne se zvala Hoča.

Bosna je uvijek bila granica između zapadne i istočne civilizacije jer je Drina bila granica Zapadnog i Istočnog rimskog carstva, a na tom mjestu je niknula i prva država Istočnih Gota “Boxna”. Odatle potiče i ime “Boxnjak”. I sam naziv Sarajevo (Za – rajh – evo) potiče iz njemačkog jezika kao i naziv za Bosnu. Obzirom da se Bošnjaci smatraju germanskim plemenom i kralj Bosne Tvrko I Kotromanić se u njemačkim izvorima naziva “König Twartko von Bossen”.

Na starim njemačkim kartama izraz Boss se nalazi na području ispod Alpa do planine Crne Gore i Dinare, pa se cijeli taj prostor naziva zemlja Bosna. Na kartama se taj prostor naziv Boss pa je po njemu Bosna i dobila ime. Na navedenom prostoru staro germansko pleme Bossen zaposjelo je državu Bossen (Bosnu) i otuda Bošnjaci dobijaju i ime kao “Bosniaken” što na njemačkom jeziku znači glavni Boss (glavna Bosna). “Waffen” ratnici koji se spominju još i kao “Bosniafen” u prijevodu znače glavni ratnici ili najbolji ratnici i imali su glavnu ulogu u odbrani Zapadnog rimskog carstva jer je granica između Zapadnoga rimskog carstva i Istočnoga bila na Drini. Time je germansko pleme Bossen, koje je naseljavalo prostor od sjevera Njemačke pa sve do današnje Bosne, branilo granice Zapadnog rimskog carstva od barbarske invazije. Istovremeno je na prostoru sjeverne Njemačke postojala tzv. “Bosner land” koja je u svojoj vojsci imala elitne ratnike zvane “Bosniaken”.

Autor: Senad Sakić