Hamza beg Biharović, zvan još i Džundi je jedan od najznamenitijih krajiških junaka. Pretpostavlja se da je rodom iz Kamengrada kod Sanskog Mosta, gdje je sagradio i džamiju, mada to neki i osporavaju. Prije dolaska na položaj bosanskog sandžak bega bio je osmanski vojni komandant u Mađarskoj. U jednom od bojeva protiv austrijanaca doživio je poraz, nakon čega je sultan Sulejman Veličanstveni naredio da ga se uhapsi u Budimskoj tvrđavi. Ipak, nakon saznanja da je učinio brojna dobra djela, da je 600 zarobljenika koje je zarobio u tim krajevima o svom trošku odškolovao, sultan ga postavi na mjesto sandžak bega. Tokom vršenja nove dužnosti pao je sa kule u Budimu te teško oštetio vid. Bosanski sandžak beg je bio 9 mjeseci, tokom 1556. godine.
Njegova kratkotrajna vladavina ostat će upamćena po zadužbinama koje je za kratki period ostavio, a u prvom redu je džamija nazvana po njemu. Kasaba zvana Dičevo, prema kojoj se tokom XVI i XVII stoljeća nazivao današnji Sanski Most, osnovana je od strane Hamze bega. On je na tom mjestu podigao i prvu džamiju, čime je mjesto steklo osnovne uvjete za status kasabe. Početkom XVII stoljeća bilježi se da mjesto ima status kasabe, sa jednom mahalom u kojoj postoji džamija – “To je Mahala džamija rahmetli Hamza bega, bivšeg bosanskog sandžak bega sa 69 muslimanskih kuća i 11 mudžereda”. Džamija u Sanskom Mostu je osnovana prije 1557. godine jer je tada umro njezin osnivač, Hamza beg. Posjedovala je drvenu munaru izvedenu u formi kamenih munara, dok je i njezina unutrašnjost bila od drveta. Na sredini stropa je izvedena mala kupolica. Sa svih strana oko džamije naziru se prostrani mezari. Nastariji datira iz 1751. godine, a označava mezar nekog Mehmedpašića, čiji je natpis oštećen i skrzo nečitak. Pored ovog datirano je još pet mezara. Ornamentika nišana je veoma bogata. Uklesani su ibrici, vaze, čelenke, oružje itd. Među novijim nišanima, po dekoracijama i dimenzijama, isticao se nišan Hasan beg, umrlog 1907. godine. Svi nišani, zajedno sa džamijom, su porušeni tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu 1992. godine. Džamija je obnovljenja 2000. godine. Građevina je izdržavana od prihoda 10 dućana, 13 mlinova, tržnog badža mjesta i poreza od evenutalnih manjih prestupa džematlija – oko 300 akči godišnje. Također postojao je i jedan karavan saraj, ali je njegova usluga bila besplatna.
