Zbog čestih i dugih ratova koje je vodilo Osmansko carstvo, a u kojima su učestvovali i bosanskohercegovački stanovnici, Bosna je bila veoma prorijeđena. Sredinom XVII stoljeća pojedine oblasti su gotovo u potpunosti ostale bez stanovništva. Uz ratove veliki uzročnik ovakvog stanja je i bila kuga, koja je nemilosrdno ubijala stanovnike Bosanskog ejaleta, kao i nerodne godine zbog čega su brojni stanovnici umrli od gladi.
Zbog drastičnog smanjenja broja stanovnika prijetila je opasnost da se u skorije vrijeme broj stanovnika gotovo prepolovi. Bosanski beglerbeg Murteda paša (rodom iz Novog Šehera kod Maglaja), u cilju spašavanja stanovništva, izdaje naredbu da sve djevojke koje su bile neudate, kao i udovice, moraju čim prije udati kao i učiniti sve na što bržem dobijanju potomaka.
Izdao je i naređenje da se siromašnim bračnim parovima daje miraz iz državne blagajne, a mnogima je nalazio i “srodne duše”, tako da je sredinom XVII stoljeća u Bosni sklopljeno hiljade brakova, uglavnom silom. Koliko je Bosna bila izmučena ratovima i nedostatkom stanovništva, dovoljno govori podatak iz 1669. godine, kada je okončan višegodišnji Kandijski rat, vođen između Osmanskog carstva i Mletačke republike. Okončanje rata je u Bosni izazvalo toliku radost da su brojne djevojke i žene sa suzama u očima dočekivale svoje momke i muževe u povratku sa ratišta.
Prvenstveno iz razloga što se brojni drugi nisu vratili živi. Tadašnji bosanski beglerbeg Ibrahim paša Novošeherlija (također rodom iz Maglaja), želeći da iskoristi takvu situaciju u cilju povećanja svog rejtinga, kao i da narodu konačno priredi kakvu – takvu radost, nakon toliko godina rata i odsustva od kuće, odluči o svom trošku organizovati niz slavlja u svim većim mjestima Bosanskog ejaleta. Također, i tada su sklopljeni brojni brakovi, ovaj put više iz mile nego iz sile, a strani posmatrači su za ove događaje rekli da je slavlje bilo ravno bajramskim danima.
