Značenje imena Zaim je vojskovođa! I zbilja značenje njegovog imena najbolje opisuje ratni put legendarnog komandanta Imamovića. Rođen je u selu Porotak kod Ilovače, općina Goražde. Jugoslavensku narodnu armiju je napustio u činu kapetana prve klase. Službovao je u Sloveniji, koju napušta kada je tamo započeo rat. U maju 1992. godine u mjestu Posestra osnovao je Prvu drinsku brigadu čiji je bio komandant. Hrabrost, stručnost i ogromno zalaganje u borbi, u januaru 1995. godine, Zaima Imamovića dovode na odgovornu dužnost komandanta 14. divizije I korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine, na kojoj je ostao sve do svoje smrti, 9. oktobra 1995. godine. Do tada je u borbi četiri puta ranjavan. Komandant Imamović je najpoziciraniji komandant ARBiH, koji je dao život za svoju domovinu.
Iako je kroz rat prošao kroz razne nedaće, od zatvora do marginaliziranja u redovima vlastite armije za koju se borio više nego za sebe, njegov ratni put je veličanstven. Sa grupom dobrovoljaca početkom agresije dolazi u rodni kraj. Početkom aprila stacionirao se u Ustikolini sa zadatkom da spriječi prodor srpske vojske prema Goraždu. Sa svojim saborcima formirao je liniju odbrane Osmice – Stoc – Orahovica, koja nikada nije probijena. Da bi uspješno sproveo operaciju “Krug 92”, kojom će biti oslobođena desna obala rijeke Drine, lično izlazi na planinu Igman, da prikupi materijalno – tehnička sredstva. Nakon što je u januaru 1995. godine izašao iz opkoljenog Goražda i postao komandant 14. divizije, aktivno radi na osnovnom planu – deblokadi svoga Goražda. Na planini Treskavici zajedno sa svojim borcima odnosi odlučujuće pobjede: Klanac, Hum, Mala ćaba, Pašina planina, Vratlo itd.
Početkom oktobra 1995. godine I korpus otpočinje veliku ofanzivu “Treskavica 95”, u cilju izbijanja na istočne padine planine. U toj operaciji učestvuje i Imamovićeva 14. divizija. Dana, 9. oktobra usmrtio ga je geler granate u 34. godini života, na prvoj borbenoj liniji u rejonu Rogojska greda – lokalitet Treskavica. Prije toga bio je čak šest puta ranjen. Zaustavljen je na putu ka rodnom Goraždu u ostvarenju svog životnog cilja – spojiti goraždansku sa slobodnom teritorijom ostatka države. Tek posthumno mu je dodijeljeno ratno priznanje “Zlatni ljiljan”, a danas kasarna na Pazariću nosi ime po njemu. Iza njega su ostali sinovi Ernest i Denis, i supruga Sudina.
Koliki je pečat legendarni Imamović ostavio najbolje pokazuje priča Avde Huseinovića: “Obilazeći istočnu Bosnu, od Goražda do Ustikoline, od Prače do Ilovaće, u mnogim kućama, na zidovima na kojima je decenijama stražarila Titova slika, primjetio sam da danas ponovo stoji fotografija bosanskog vojskovođe Zaima Imamovića”. Jedan od Zaimovih saboraca je rekao: “Sve o njemu može stati u jednu rečenicu, da je Zaim bio umjetnik rata”. Objašnjenje ovoj tvrdnji leži u operaciji “Krug 92”, koja je izvedena od polovine avgusta do 18. septembra 1992. godine, kada je Radovan Karadžić izjavio: “To nisu mogli osmisliti muslimani, to je osmislila CIA i to je međunarodna zavjera protiv Srba”.
