Kreiranjem novih odbrambenin struktura u toku 1992. i 1993. godine došlo je i do pojave određenih grupa i pojedinaca u Armiji Republike Bosne i Hercegovine koji su na određeni način kršili sistem i lanac komandovanja. Tokom cijele 1992. godine U Sarajevu, na gotovo svim nivoima oružane strukture, došlo je do sitnih oblika nedisciplinovanog vojnog ponašanja koji su se ipak svodili na granice moguće tolerancije, shodno stanju u kakvom se nalazio glavni grad i njegovo stanovništvo. Međutim, već tokom 1993. godine pojedini komandanti jedinica prevazilaze sve dopuštene mjere disciplinskog ponašanja i mogućih granica tolerancije. Komanda 1. korpusa predložila je Štabu Vrhovne komande Oružanih snaga Republike BiH da se razriješe dužnosti komandat 10. brdske brigade Mušan Topalović Caco, zamjenik komandanta 9. motorizovane brigade Ramiz Delalić Ćelo i komandant izviđačko diverzantskog bataljona Boris Krstanović Čile. O tome svjedoči general Rasim Delić u zabilješci sa sastanka kod Sefera Halilovića 17. aprila 1993. godine: “Tog dana sam bio svjedok zahtjeva komandanta 1. korpusa Hajrulahovića i njegovog zamjenika Karavelića da se izvrši reorganizacija jedinica u sarajevskoj općini Stari Grad. U suštini oni su tražili ukidanje 9. i 10. brigade s kojima su imali problema i uključivanje tih sastava u druge jedinice. Halilović je to obećao, čak su i pripremljene odgovarajuće naredbe, ali to nije urađeno ni do mog dolaska na čelo Armije.”
Početkom juna 1993. godine načelnik ŠVK-a po naređenju Vrhovne komande OSRBiH formirana je komisija od oficira ŠVK-a, Komande 1. korpusa i MUP-a, na čelu sa Rifatom Bilajcem, u cilju utvrđivanja odgovornosti optuženih. U dokumentu načelnika ŠVK upućenom Predsjedništvu RBiH stoji: “10. bbr je dana 28.5.1993. samoinicijativno otpočela borbena dejstva bez saglasnosti komande 1. korpusa. Od 25.5.1993. u komandu korpusa nije došao ni jedan izvještaj iz ove brigade. Komanda korpusa je u više navrata, pismeno, ličnim kontaktima i preko sredstava veze pokušavala ostvariti uticaj na rukovođenje i komandovanje ovom brigadom, ali bez uspjeha, o čemu je upoznat ŠVK OSRBiH i Predsjedništvo”. Jedan pripadnik 10. brdske brigade je početkom juna izjavio da je “Cacina brigada” tih dana bila u posebnoj pripravnosti, jer ih je navodno namjeravao napasti Sefer Halilović sa jedinicama 1. korpusa ARBiH. Zatim je 29. juna 1993. godine zamjenik komandanta 9. motorizovane brigade Ramiz Delalić naredio vojnoj policiji brigade da izvrši raciju na Breki, posebno u kafani “Amerikanac”, zbog toga što gazda kafane nije za prošli mjesec platio reket od 9 000 njemačkih maraka, te da se svi gosti odvedu na kopanje rovova. Tom prilikom odvedena je i veća grupa taksista na kopanje rovova u rejonu Špicaste stijene. U večernjim satima 1. jula 1993. godine na ispomoć 2. motorizovanoj brigade putem komande 9. motorizovane brigade i njene jedinice vojne policije dopremljeno je 40 civilnih lica. Odmah poslije toga, komandant 10. brdske brigade uhapsio je grupu oficira Komande 1. korpusa, ŠVK-a OSRBiH, pripadnika Hrvatskoj vijeća odbrane i civila, koji su bespravno lišeni slobode i odvedeni na izvršavanje radne akcije. U večernjim satima 2. jula 1993. godine pripadnici 9. motorizovane i 2. brdske brigade izvršili su napad na Stanicu javne bezbjednosti Stari Grad, te razoružali i lišili slobode uposlenike policijske stanice. Nakon izlaska dijela 10. brdske brigade na Igman (Kabalovo) radi izvršenja borbenog zadatka, uslijedilo je mnoštvo žalbi i pritužbi na pripadnike ove jedinice, da zaustavljaju sve koji prolaze igmanskim putem, pri čemu pljačkaju i vrše razne prisile oružjem, o čemu je upoznata Vrhovna komanda i ŠVK OSRBiH, zbog čega je predlagano da se ta jedinica hitno zamijeni i povuče nazad u grad.
Mnogi nekontrolisani oficiri, koji su tokom 1992. i početkom 1993. godine tolerisali ispade pojedinaca koji su narušavali ugled i stanje u ARBiH, eliminisani su nizom promjena u strukturi 1. korpusa ARBiH, tako da je period od marta do oktobra 1993. godine odlikovan postepenom stabilizacijom vojne organizacije. Ipak, problemi su i dalje bili uočljivi u komandama 10. brdske i 9. motorizovane brigade. Novi komandant 1. korpusa ARBiH insistirao je na reorganizaciji korpusa. ŠVK OSRBiH je 30. avgusta 1993. godine naredio da se 1. i 10. brdska brigada preformiraju u 15. motorizovanu brigadu. Ovu transformaciju donekle je opstruirao komandant 10. brdske brigade Mušan Topalović, uz podršku zamjenika komandanta 9. motorizovane brigade Ramiza Delalića. Ispadi su ovim činom ponovo ojačali, tako da su pripadnici 9. motorizovane brigage na čelu sa Ćelom 8. septembra 1993. godine izvršili oružani napad na pripadnike SJB Hadžići na kontrolnom punktu Zovik kod Pazarića. Poslije ovog čina, na sjednici Savjeta za zaštitu ustavnog poretka RBiH održanoj 12. septembra komandant 1. brdske brigade Mujo Zulić je izjavio da “za sve probleme u jedinicama ARBiH u Starom Gradu okrivljuje Cacu, Ćelu i Aljića”. U zapisniku sa sjednice je zabilježeno da “Karavelić [komandant korpusa] cijeni da su problemi, posebno u 9. motorizovanoj brigadi i 10. brdskoj brigadi, a koje proizvode Ćelo i Caco, do te mjere narasli da se karakterišu terorom nad građanima i svim drugim subjektima, te da se mora hitno pristupiti njihovom radikalnom rješavanju”. Zbog toga je Vahid Karavelić 15. septembra predložio razrješenje dužnosti određenog broja starješina, među kojima su bili zamjenik 9. motorizovane brigade Ramiz Delalić Ćelo i komandant 10. brdske brigade Mušan Topalović Caco, kao i komandant Gardijske brigade “Delta” Medin Aljić. Na narednoj sjednici održanoj 26. septembra zaključeno je da su “preduzete mjere na razbijanju kriminalne aktivnosti kojom se ugrožava lična i imovinska sigurnost građana Sarajeva, daje izvjesne pozitivne rezultate, koji su doprinijeli stabilizovanju bezbjednosne situacije u gradu. Međutim, još uvijek nisu prevaziđena pojedina uzročišta ugrožavanja sigurnosti građana, niti su svi nosioci takvih ponašanja, pogotovo pripadnici Armije koji su izvan sistema komandovanja, onemogućeni u vršenju kriminalnih radnji kojima se ugrožava imovinska i pravna sigurnost građana Sarajeva“. Savjet je pružio “punu podršku otkrivanju i gonjenju svih izvršilaca krivičnih djela. Od Predsjedništva se traži da na svojoj prvoj sjednici donese odluku o kadrovskim promjenama u jedinicama čiji pripadnici ugrožavaju bezbjednost građana”.
Komanda 1. korpusa ARBiH je 29. septembra naredila komandi 10. brdske brigade da pusti na slobodu sve protivzakonito privedene osobe najkasnije do pnoći. Međutim, komanda brigade nije izvršila naređenje, pa su od ŠVK tražene nove upute. U konačnici intervenisao je lično predsjednik Alija Izetbegović koji je 4. oktobra 1993. godine sazvao sastanak sa Ramizom Delalićem, Mušanom Topalovićem i Medinom Aljićem. Na sastanku je Delalić rekao Izetbegoviću: “Do sada ste me jedino Vi mogli smijeniti, a sada ni Vi to ne možete”. Bez obzira na sve pokušaje rješavanja situacije, kriminalni elementi nisu jenjavali, već su dodatno jačali. Komandant 1. korpusa Karavelić početkom oktobra 1993. godine od Izetbegovića traži zahtjev da mu se pismeno odobri upotreba oružane sile protiv antidržavnih elemenat kako bi ih silom stavio u lanac komandovanja ili da u protivnom dalje ne želi obavljati dužnost komandanta. Pitanje nezakonitog postupanja dijelova 10. brdske i 9. motorizovane brigade bili su i na dnevnom redu sjednice Predsjedništva RBiH održane 25. oktobra. Tom prilikom je donesena odluka o razrješenju dužnosti komandanta 10. brdske brigade Mušana Topalovića i zamjenika komandanta 9. motorizovane brigade Ramiza Delalića. Također, donesena je i odluka da će svi oni koji se budu protivili ovom naređenju na bilo koji način, biti uhapšeni i razoružani. U skladu sa odlukama doneseno je riješenje o pokretanju plana o razoružavanju dijelova 10. brdske i 9. motorizovane brigade pod kodnim nazivom “Trebević”, za što su formirane grupe koje su trebale rukovoditi cijelom akcijom.
U jutarnjim satima 26. oktobra 1993. godine u 5 sati i 30 minuta, pokrenuta je akcija “Trebević”. Sarajevski ratni tunel je do daljnjeg bio zatvoren, a međunarodnim snagama UNPROFOR-a je naloženo da smanje kretanje u toku dana. U toku noći jedinice iz ostalih brigada 1. korpusa ARBIH, zajedno sa jedinicama ŠVK-a i MUP-a RBiH, opkolile su sva komandna mjesta i baze koje su bile pod kontrolom 10. i 9. brigade. Do kasno popodne bilo je zauzeto 35 baza, te su preostale samo dvije, one u kojima su bili Caco i Ćelo. U konačnici, odluka Predsjedništva je realizovana kasno iste noći. Lišeni su slobodne Mušan Topalović, Ramiz Delalić i još 132 pripadnika iz dvije navedene brigade. Tokom razoružavanja Topalović je sa jednom grupom vojnika pružio otpor i tom prilikom lišio života 12 pripadnika ARBiH i MUP-a. Nastojeći izbjeći nove žrtve Izetbegović je u telefonskom razgovoru uspio ubijediti Topalovića da se preda. Nakon hapšenja bilo je planirano da se Delalić i Topalović privedu u Predsjedništvo, ali su privedeni u Komandu 1. korpusa ARBiH. U toku premještaja iz Komande 1. korpusa do zatvorskih prostorija, Topalović je, prema zvaničnom izvještaju, pokušao pobjeći i tom prilikom je likvidiran.
Dva dana nakon sprovođenja akcija održana je sjednica Savjeta za zaštitu Ustavnog poretka Predsjedništva RBiH, kojoj je presjedavao Mirko Pejanović koji je tom prilikom istakao da je akcija donijela pozitivne rezultate. U toku sprovođenja akcije poginula su tri pripadnika MUP-a i šest pripadnika vojne policije 1. korpusa ARBiH, koje je lično ubio Mušan Topalović, te tri pripadnika iz 9. motorizovane i 10. brdske brigade. Privedeno je ukupno 649 lica, a u prtivoru je zadržano njih 149. Nakon okončanja akcije “Trebević” izvršena je transformacija brigada i imenovanje novih komandanata. Protiv jednog broja pripadnika podnesena je krivična radnja zbog ubistva 13 civila srpske nacionalnosti na lokalitetu Kazani kod Sarajeva.
Akcija “Trebević” označila je zapravo i početak obračuna sa svim kriminalnim elementima u armijskim i policijskim redovima. Već dva dana nakon okončanja akcije “Trebević”, pristupilo se novoj akciji kodnog naziva “Miljacka”, koja je za cilj imala konačno prekidanje neposlušnosti, nezakonitosti i kriminalnih radnji, a čiji je predvodnik bila komanda 4. motorizovanog bataljona 102. motorizovane brigade, kao i pojedinci iz te brigade. Zadatak združenih snaga 1. korpusa ARBiH i CSB Sarajevo bio je blokada šireg područja općine Novo Sarajevo i Novi Grad, te blokada objekata u kojima su se nalazili kriminalni elementi 4. bataljona 102. motorizovane brigade. Nakon što su objekti blokirani i u konačnici zauzeti, privedeno je 38 lica, poslije čega su privedeni u 4. policijsku stanicu Novi Grad.
Istovremeno dok je trajala akcija “Miljacka” pristupilo se i eliminaciji ostalih neposluših dijelova 1. korpusa ARBiH koji su ugrožavali sistem funkcionisanja odbrane. Još od samog početka opsade Gradski stožer HVO Sarajevo i brigada HVO “Kralj Tvrtko” su konstantno ispoljavali nezakonitosti u pogledu mobilizacije i saradanje sa vodstvom iz Gruda, koji nisu priznavali Komandu 1. korpusa, kao niti naređenja ŠVK-a OSRBiH. Kada se 1993. godine rasplamsao sukob između HVO-a i ARBiH u centralnoj Bosni, preko HVO-a u Sarajevu se obavljalo izvođenje bojovnika na navedeno područje, odakle su se aktivno uključivali u borbe protiv jedinica ARBiH. Istovremeno su tražili da snage 1. korpusa napuste teritoriju na kojima su raspoređene snage HVO-a. Na ovaj način se narušavala struktura odbrane grada, kao i borbena gotovost. Da bi se to spriječilo, svega dva dana nakon izvođenja akcije “Trebević”, ŠVK je naredio ukidanje i HVO-a te Štožera HVO-a u gradu Sarajevu, odnosno preimenovanje brigade HVO “Kralj Tvrtko” u Hrvatsku brigadu “Kralj Tvrtko” i njezin ulazak u sastav 1. korpusa ARBiH. Kodni naziv ove akcije bio je “Hum”. U konačnici akcija je realizovana 6. novembra 1993. godine, razoružavanjem brigade i formiranjem Hrvatske brigade “Kralj Tvrtko”.
