Sebilj je riječ arapskog porijekla, koja se na našim prostorima koristila kao termin za dobrotvornu fontanu izgrađenu u neposrednoj blizini trga. Evlija Ćelebija u svom Putopisu bilježi da je Sarajevo 1660. godine posjedovalo 300 sebilja, koji su podizani u čast mučenika sa Kerbele. Većina ih je stradala u katastrofalnom požaru iz 1697. godine, kada su snage Eugena Savojskog zapalile grad. Do današnjeg dana sačuvan je samo jedan, onaj na Baščaršiji, koji je izgrađen 1753. godine od strane bosanskog namjesnika Mehmed paše Kukavice, ali se izvorno nalazio nešto niže od današnjeg a stradao je u požaru 1852. godine. Na današnje mjesto je premješten 1891. godine.
