Nakon niza uspješnih akcija u Podrinju snage ARBiH, pod komandom Nasera Orića, krajem decembra 1992. i početkom januara 1993. godine kreću u novu ofanzivu u cilju širenja slobodne teritorije na istoku Bosne i Hercegovine, na granici sa Srbijom, i uspostavljanja komunikacijskih veza između slobodnih teritorija u Podrinju. Tokom decembra snage ARBiH su presjekle desetak putnih komunikacija između srpskih položaja oko Bratunca i Zvornika. Bosanska armija je napredovala južno od Zvornika, tako da su u januaru 1993. godine potpisnuti elementi Biračke i Bratunačke brigade Vojske Republike Srpske. Ovim akcijama slobodna teritorija u Cerskoj je obuhvatala blizu 1 000 km2. Snage pod komandom Nasera Orića su 16. januara 1993. godine prešle na desnu stranu rijeke Drine, na graničnom prijelazu Skelani, i tom prilikom pokušale zauzeti mjesto Bajina Bašta u blizini Ljubovije – Srbija. Mjesto se nalazi 25 kilometara jugoistočno od Srebrenice. Uz upotrebu minobacačke vatre izvršen je prvi ozbiljniji napad na teritorij Srbije u odbrambeno – oslobodilačkom ratu. U borbama koje su trajale do kraja januara, poginut će oko 60 pripadnika VRS i Vojske Jugoslavije, te nekoliko civila koji su naseljavali prostor Ljubovije. Uz angažman Specijalnog korpusa VJ, timova Službe državne bezbednosti, te dva bataljona 6. sanske brigade VRS i Pantera, napad ARBiH je odbijen. Iako u konačnici jedinice ARBiH nisu uspjele zauzeti granično mjesto, kao ni granični prijelaz Skelani, ova diverzantska akcija je prouzrokovala stanje blagog šoka na prostoru Srbije, što će dovesti do većeg angažmana dijelova VJ u kontraofanzivi VRS (tokom februara, marta i aprila) u cilju eliminacije slobodnih teritorija BiH na prostoru Cerske i dodatno slanje srpskih vojnika na granicu sa BiH.
